Okula Gitmek İstemeyen Çocuğa Nasıl Davranmalı?

Okula gitmek istemeyen çocuğa maruz kaldınız mı? Çocukların yaklaşık %1-2’si okula gitmek istemez. Okuldan kaçmanın aksine, okula gitmek istemeyen çocuklarda ebeveynleri nerede olduklarını bilirler; okula gitmeleri için ebeveynlerinin tüm çabalarına rağmen evde kalırlar.

Okula gitmek istememe durumu genellikle, hastalık veya tatil nedeniyle okula devamsızlık döneminden veya yeni bir okula başlama veya ilkokuldan liseye geçiş gibi büyük bir değişiklikten sonra ortaya çıkar. Ancak böyle bir durumda, ne çocuk ne de hiçbir faktör suçlanamaz.

Okula Gitmek İstemeyen Çocuğa Nasıl Davranılmalı?

Okul gitmek istemeyen çocuğa yönelik müdahalenin amacı, okula devamı arttırırken sıkıntı veya rahatsızlıkla başa çıkma becerileri sağlamaktır. Araştırmalar, profesyonel destekle okula devamın iyileştirilebileceğini, ancak kaygının bir süre devam edebileceğini gösteriyor.

Çocuğunuz okula gitmeyi reddediyorsa veya bu durumda başka bir ebeveyni veya çocuğu destekliyorsanız, şu şekilde yanıt verebilirsiniz.

1. Yardım İsteyin

Okullar ve veliler, harekete geçmeden önce genellikle sorunun derinlemesine yerleşmesini bekler.

Ne yazık ki, kaçırılan her gün, akademik başarı üzerinde bir etkiye sahiptir ve devamsızlık, daha yüksek okulu bırakma oranları, duygusal ve davranışsal zorluklar ve zayıf sosyal uyum ile ilişkilidir.

Bu sonuçları en aza indirmek için erkenden harekete geçmeli, destek ağınızı harekete geçirmeli ve gerekirse profesyonel yardım almalısınız.

2. Olası Tetikleyicileri Düşünün

İkinizin de sakin olduğu bir zamanda (okul sabahları değil), çocuğunuzdan okula gitmenin temel zorluklarını tanımlamasını isteyin. Birlikte, bu sorunları çözebilir veya bunları yönetmek için bir plan geliştirebilirsiniz.

Daha küçük çocuklar veya duygularını ifade etmekte güçlük çekenler için gözlemle-doğrula-yönlendir modelini kullanabilirsiniz.

Şunu gözlemleyin: “Sabahları üzgün ve endişeli göründüğünüzü ve sık sık evde kalmak istediğini fark ettim.”

Doğrulayın: “Hepimiz bazen üzgün ve endişeli hissediyoruz ve bu rahatsız edici olabilir.”

Yönlendirme: “Okula gitmek çok önemlidir. Oraya gitmene yardımcı olmak için yapabileceğim bazı şeyler nelerdir?”

3. Düzgün Bir Uslüple Yaklaşın

Çocuğunuz üzücü bir şey yaşadığı için nezaket göstermek önemlidir. Nezaket, endişeleri hakkında konuştuklarında dinleyerek, bir anlık fiziksel sevgi sunarak veya hayal kırıklığı karşısında sakin kalarak iletilebilir.

Çocukları korkularıyla yüzleşmeye teşvik etmenin de bir nezaketi vardır; bu, güven ve özerkliği teşvik eder. Tersine, kaygı tetikleyicilerinden kaçınmak uzun vadede kaygıyı artırır.

Nazik olun, ancak okula gitmek istememesini ortadan kaldırmak için çocuğunuzla birlikte çalışma kararlılığınızda kararlı olun. Bu duruş, aşağıdaki gibi yorumlara yansıyabilir:

Okula gitmenin zor olduğunu anlıyorum. Endişelerini birlikte çözebiliriz. Ama katılman gerekiyor, çünkü okulda geçen her gün önemlidir.

4. Açık ve Tutarlı Mesajlar Verin

Araştırmalara göre, ebeveynlerin okula devam konusunda nasıl iletişim kurduklarında ince ancak kritik farklılıklar olduğunu gösteriyor. Bu senaryoyu düşünün:

Çocuğunuzu sabah 8:15’te okul için uyandırıyorsunuz ve daha fazla uyuması gerektiği endişesiyle sabah 8:45’te evden çıkmanız gerekiyor. Yatağa oturup “bugün nasıl hissediyorsun?” diye soruyorsun. Çocuğunuz sıkıntılı hale gelir ve okula gitmediğini söyler. Endişeyle, “yapabilseydin gerçekten iyi olurdu” notunu alıyorsun. Çocuğunuz reddediyor. Dışarı çıkmadan önce endişeli ve üzgün hissetmeye başlıyorsunuz ve onlara “bunu yapamazsınız” diyorsunuz.

Çocuğun hazırlanmasına az bir zaman kalmıştır ve ebeveyn açıkça destekleyici ve endişeliyken, okula devam konusundaki sözlü mesajlar belirsizdir ve ebeveyn odayı sıkıntı içinde terk eder.

Ancak daha yararlı bir yaklaşım şunları içerir:

• Çocuğu her gün aynı saatte okula hazırlamak için yeterli zaman olacak şekilde uyandırmak
• “okula gitme zamanı” ve “gitmek istemediğini biliyorum ama evde kalmana izin veremeyiz” gibi okula devam konusunda net mesajlar vermek
• Çocuk stresliyse sabaha kademeli bir yaklaşım getirmeyi teşvik edin: “önce kahvaltıya odaklanalım”, “okul çantanızı sıralayalım” vb.

5. Tatil Günlerinde Net Rutinler Belirleyin

İyi niyetli ebeveynler, genellikle, çocuklarının okula devamını teşvik etme çabalarının, evde kalmaya yönelik olumlu pekiştirmeler tarafından engellendiğini göreceklerdir: evde uyuma ve günü dinlenerek, TV izleyerek ve video oyunları oynayarak ya da bir başkasından daha fazla bireysel ilgi görerek geçirme vb.

Çocuğunuzu okul günlerinde evde bulursanız, okula benzer bir ev rutini oluşturun:

• Okul saatine kadar kalkmasını ve giyinmesini söyleyin.
• Okul saatlerinde TV ve internete erişimi sınırlayın.
• Çocuğu okul çalışmalarını tamamlaması için teşvik edin.
• Okul saatlerine kadar ebeveynle bire bir zaman sınırlayın.
• Alışveriş gibi ev dışındaki aktiviteleri azaltın.

6. İlgili Herkese Açık Bir Şekilde İletişim Kurun

Okulda, bu çocuklar genellikle öğretmenlere baş ağrısı ve mide bulantısı gibi sayısız fiziksel şikayetle başvururlar. Endişeniz varsa, fiziksel nedenleri kontrol etmesi için çocuğu bir aile doktoruna götürün. Fiziksel bir hastalığın yokluğunda, bu şikayetlerin anksiyete ile ilgili olması muhtemeldir.

Çocuğunuzun yaşadığı zorluklar hakkında çocuğunuzun sınıf öğretmeni ve/veya sınıf koordinatörü ile konuşun. Okulu bırakmalar için bir planın geliştirilmesine ve diğer sosyal veya öğrenme sorunlarının ele alınmasına yardımcı olabilirler.

Bu duygular sizin ve çocuğunuz için tatsız olsa da doğru destek ve müdahale ile çocuğunuz okul ortamında kalabilir ve giderek katılımını artırabilir. Sabır, sebat ve problem çözmeye açıklık esastır.

Ezberi Kuvvetlendirmek İçin Ne Yapmalı? | Kolay Ezberleme Teknikleri